Nederlands Opdracht 2.5
Ik vind het heel raar dat mensen denken dat er geen buitenlanders welkom zijn in Nederland. En helemaal dat ze denken dat Nederland te vol is. Wij zijn bekend geworden om onze gastvrijheid. Stel je voor als je zelf moet vluchten, dan heb je ook een thuis nodig. Dan vind jij het toch ook niet fijn als je niet welkom bent? Als ik over straat loop, zie ik zat lege huizen, dus dan kan elke buitenlander hier wonen, maar als je mensen uit dit land houdt, ben je heel egoïstisch. Moeten baby's ook uit dit land? Die zijn ook nieuw, maar nee, die hoeven niet uit dit land, dus hou dan ook geen buitenlanders buiten. Kijk: ik snap heus wel dat niet iedereen hier in dit land kan, maar als deze egoïsme doorgaat, wordt ons land ook niet groter. Door onze gastvrijheid wordt ons land wel groter. Ik snap echt niet waarom mensen zo egoïstisch kunnen zijn. Ook in een liedje wordt gezegd: 'iedereen is van de wereld, en de wereld is van iedereen'. Als je van de wereld bent, dan moet je ook ergens kunnen wonen en leven. Dus ik zeg: 'laat minstens een kwart van de buitenlanders binnen'.
donderdag 10 april 2014
maandag 10 februari 2014
Toetanchamon verhaal Nederlands
Nederlands opdracht 2.1 blok 4
Hij wist dat weglopen geen zin meer had. Hij bleef staan, en de ruiters stonden nu voor hem. Oeni's hart bonkte in zijn keel. Maar het verliep niet zoals hij verwachtte. 'Wij brengen je wel naar het paleis.' Zei een van de ruiters, 'Lapiros'. ' Hier heb je wat te eten, spring achterop, en wij brengen je wel. Je zal vast wel moe zijn.'' Uuh, bedankt.' Zei Oeni, en hij sprong achterop. Hij wist wat hem te wachten stond. Eje zou hem hoe dan ook vermoorden. Daarom genoot hij van het landschap, de wind, en at een beetje. Hij viel in slaap. Hij droomde over hoe hij Toetanchamon hielp. 'We zijn er.' Zei Lapiros. Oeni was misselijk en had hoofdpijn. Het leek wel alsof zijn benen al zestig kilometer gerend hadden. Wegrennen kon hij sowieso niet meer, en afstappen moest. Oeni liep heel langzaam naar binnen.' Nou, op naar de dood'. Dacht hij. ' kijk eens wie we daar hebben' zei Eje. 'De vluchteling, heb je je vriend meegenomen'? 'Dit is Lapiros, Eje. En ja, het is mijn vriend'. 'Hoe durf je mij zo aan te spreken? Ik ben nu de koning, en het volk vreest mij'! Zei Eje, en hij gooide een speer naar Oeni. Lapiros werd boos en gooide de speer terug. Hij raakte een hard lachende bewaker. Eje werd kwaad, trok zijn zwaard, en sloeg met zijn zwaard tegen Lapiros' arm. Oeni trok ook zijn zwaard en duelleerde tegen Eje. Heel het volk heeft het geschreeuw gehoord en kwam het paleis binnen. De meesten moedigden Oeni aan, maar de bewakers moedigden Eje aan. Ze sloegen, verdedigden, en staken. Maar toen stak Oeni recht in Eje's maag. Eje viel dood neer, en er was heel even een kleine stilte. Toen beseften ze dat Eje dood was, en joelden ze naar Oeni. Lapiros liet mensen stemmen of Oeni koning mocht worden, en hij de bewaker, samen met Seneb en Horemheb. Dat mocht volgens het volk, en ze leefden nog lang en gelukkig
Hij wist dat weglopen geen zin meer had. Hij bleef staan, en de ruiters stonden nu voor hem. Oeni's hart bonkte in zijn keel. Maar het verliep niet zoals hij verwachtte. 'Wij brengen je wel naar het paleis.' Zei een van de ruiters, 'Lapiros'. ' Hier heb je wat te eten, spring achterop, en wij brengen je wel. Je zal vast wel moe zijn.'' Uuh, bedankt.' Zei Oeni, en hij sprong achterop. Hij wist wat hem te wachten stond. Eje zou hem hoe dan ook vermoorden. Daarom genoot hij van het landschap, de wind, en at een beetje. Hij viel in slaap. Hij droomde over hoe hij Toetanchamon hielp. 'We zijn er.' Zei Lapiros. Oeni was misselijk en had hoofdpijn. Het leek wel alsof zijn benen al zestig kilometer gerend hadden. Wegrennen kon hij sowieso niet meer, en afstappen moest. Oeni liep heel langzaam naar binnen.' Nou, op naar de dood'. Dacht hij. ' kijk eens wie we daar hebben' zei Eje. 'De vluchteling, heb je je vriend meegenomen'? 'Dit is Lapiros, Eje. En ja, het is mijn vriend'. 'Hoe durf je mij zo aan te spreken? Ik ben nu de koning, en het volk vreest mij'! Zei Eje, en hij gooide een speer naar Oeni. Lapiros werd boos en gooide de speer terug. Hij raakte een hard lachende bewaker. Eje werd kwaad, trok zijn zwaard, en sloeg met zijn zwaard tegen Lapiros' arm. Oeni trok ook zijn zwaard en duelleerde tegen Eje. Heel het volk heeft het geschreeuw gehoord en kwam het paleis binnen. De meesten moedigden Oeni aan, maar de bewakers moedigden Eje aan. Ze sloegen, verdedigden, en staken. Maar toen stak Oeni recht in Eje's maag. Eje viel dood neer, en er was heel even een kleine stilte. Toen beseften ze dat Eje dood was, en joelden ze naar Oeni. Lapiros liet mensen stemmen of Oeni koning mocht worden, en hij de bewaker, samen met Seneb en Horemheb. Dat mocht volgens het volk, en ze leefden nog lang en gelukkig
dinsdag 14 januari 2014
Gaten
Opdracht bij ‘Gaten’, L. Sachar.
‘Sam mocht niet naar de avondschool omdat hij een neger was, maar zij lieten hem wel het gebouw repareren.’ Dit citaat vind je op blz. 105 van het boek ‘Gaten’ ( 6e-druk). Het gegeven dat Sam neger is, en contact heeft met Katherine Barlow, is er de oorzaak van dat Stanley honderdentien jaar later gaten staat te graven in het drooggevallen Camp Green Lake.
Beschrijf de verbanden tussen het moment van de kus van Sam en Kartherine tot aan het moment dat Stanley voor het eerst de schep in de hand gedrukt krijgt. Noem hierbij de personen en wat zij met de zaak te maken hebben gehad. Sam kuste Katherine en negers mochten toen geen blanke vrouwen kussen dus daardoor werd Sam vermoord en later kwam Katherine terug en had zij een fortuin begraven. Katherine ging dood door geelgevlekte hagedissen en toen wilde mevrouw Walker (de directeur) het hebben dus liet ze stoute jongens graven om het fortuin te vinden dus daarom was Stanley op Camp Green Lake.
Leg uit waarom er een vloek er over de familie Yelnats is uitgesproken en door wie dat gedaan is en verklaar tenslotte wat er de reden van geweest is dat Stanley naar Camp Green Lake is gestuurd (toch de vloek?).
‘Sam mocht niet naar de avondschool omdat hij een neger was, maar zij lieten hem wel het gebouw repareren.’ Dit citaat vind je op blz. 105 van het boek ‘Gaten’ ( 6e-druk). Het gegeven dat Sam neger is, en contact heeft met Katherine Barlow, is er de oorzaak van dat Stanley honderdentien jaar later gaten staat te graven in het drooggevallen Camp Green Lake.
Beschrijf de verbanden tussen het moment van de kus van Sam en Kartherine tot aan het moment dat Stanley voor het eerst de schep in de hand gedrukt krijgt. Noem hierbij de personen en wat zij met de zaak te maken hebben gehad. Sam kuste Katherine en negers mochten toen geen blanke vrouwen kussen dus daardoor werd Sam vermoord en later kwam Katherine terug en had zij een fortuin begraven. Katherine ging dood door geelgevlekte hagedissen en toen wilde mevrouw Walker (de directeur) het hebben dus liet ze stoute jongens graven om het fortuin te vinden dus daarom was Stanley op Camp Green Lake.
Leg uit waarom er een vloek er over de familie Yelnats is uitgesproken en door wie dat gedaan is en verklaar tenslotte wat er de reden van geweest is dat Stanley naar Camp Green Lake is gestuurd (toch de vloek?).
De waardeloze-smerige-rottige-stinkende-varkens-stelende-over-overgrootvader (Elya) wilde met Myra trouwen maar Igor had een vet varken dus hij moest een dikker varken hebben en die haalde hij bij mevrouw Zeroni maar hij moest hem iedere dag de berg op dragen en een liedje voor hem zingen, want anders heerste er een vloek op al zijn nakomelingen en de laatste keer deed hij het niet dus er heerste een zogenaamde vloek op Stanley maar het kleinkind van Elya (Stanley) droeg het kleinkind van madame Zeroni (Zero) voor de laatste keer de berg op dus de vloek was (zogenaamd) opgeheven. Door Zero zaten ze allebei hier omdat Zero de gympen van de beroemde honkbalspeler gestolen had en precies voor de voeten van Stanley kwam en daardoor zaten ze dus op Camp Green Lake.
maandag 13 januari 2014
Leesautobiografie
Leesautobiografie Nederlands
Kleutertijd
Ik ben thuis bijna nooit voorgelezen, misschien twee of drie boeken, en op de kleuterschool ook niet veel, ik hield er liever van om zelf boeken als Harry Potter of Donald Duck te lezen
Door mijn moeder en de kleuterjuf werd ik soms voorgelezen, de mannen houden er denk ik niet zo van.
Ik werd voorgelezen uit een reis rond de wereld in 80 dagen, maar voor de rest weet ik niet meer wat nog meer.
Donald Duck was mijn favoriet, en altijd blijft het grappig.
Veel, ik wilde altijd naar 'fairly odd parents' kijken omdat ik het heel grappig en leuk vond
Fairly odd parends vond ik het leukst omdat het heel leuk was, ik hou van magie
Ik kijk er nog heel veel naar, het komt vaak tv, en het blijft leuk voor mij.
Jezus is de goede herder. Jezus, hij is overal. Jezus is de goede herder, breng mij veilig naar de stal.
Vanaf groep 3:
Aapjes in de val vond ik heel leuk om te lezen
De stripboeken die ik las waren van Donald duck
In groep 3 weet ik niet wat er werd voorgelezen en volgens mij werd er toen niet voorgelezen.
Wij hadden begrijpend lezen, het was heel saai, en ik snapte de meeste dingen al
Wij hadden geen bibliotheek en ik ging nooit naar de boekenhoek
Harry Potter lees ik wel duizend keer, voor de rest lees ik geen andere boeken
Ik lees er geen meer van school omdat ze best saai waren, maar ik vond ze ook weer geen nachtmerrie
Favorieten en andere ervaringen
Ik lees alleen nog maar Harry Potter-boeken, omdat ik magie heel leuk vind, de schrijfster heet J.K. Rowling. Het gaat over een jongen (Harry Potter) die zijn ouders verloren is door Heer Voldemort. Hij gaat naar een magische school voor hekserij en hocus-pocus, genaamd 'Zweinstein'. Daar leert hij hoe hij Heer Voldemort, de Heer van het duister, kan verslaan.
Hotel 13 is de leukste serie die ik ken, en Harry Potter vind ik na die halve minuut nog steeds leuk hoor (haha). De film weet je al, de serie gaat over drie kinderen die in de zomervakantie in hotel 13 komen werken, maar kamer 13 is er niet, ze gaan er dus naar op zoek en ontdekken dat het een lift is waarin een tijdmachine verborgen is, ze vinden van alles uit, en komen in het verleden. Het lijkt dus veel op de boeken.
J.K. Rowling, is de beste schrijver ooit. Haar boeken gaan ook nog steeds over Harry potter.
Daniel Radcliffe vind ik de beste acteur, omdat hij zo goed kan spelen dat ik gewoon denk dat ik ook in het verhaal zit.
Meestal lees ik fictie, omdat ik het gewoon leuk vind om ze te lezen.
Ik lees bijna nooit gedichten, dus ik ken er maar één: roosjes zijn rood, viooltjes zijn blauw, de tijd is gekomen, ik hou van jou
Ik luiser vaak naar de muziek, maar ik luister ook vaak naar de stem. Ik luisterde dus diamonds (nu niet meer). Ik ken de tekst nog wel: Shine bright like a diamond. Find light in a beautiful sea, i choose to be happy. You and i, you and i, we're like diamonds in the sky. Het gaat over een vrouw die zichzelf en de ander zo mooi vindt als diamanten in de lucht.
Ik ga ook wel eens naar een toneelstuk. Bijvoorbeeld toen ik 10/11 jaar oud was, toen ging ik naar Wicked. Het was erg leuk.
Ik speelde zelf ook in een toneelstuk. Vermist heette die, en ik vond het heel leuk om te doen, maar ik vond het ook wel spannend, en aan het eind ook jammer.
Conclusies:
Ik denk dat ik mijn eigen smaak heb, en niemand anders het beïnvloed heeft
Ik lees nu veel begrijpender, want eerst dacht ik:'oké, leuk', en toen las ik verder. Dus nu weet ik waarover ik lees. En dat vind ik fijner.
Ik lees 7x een half uur dus 3 en een half uur per week.
Ik kijk 6x drie kwartier tv en dus 4 en een half uur per week.
(Snap ik niet echt) Ik vind Harry Potter nog steeds het leukst.
Nee, het is niet zo veel veranderd.
Harry Potter en de gevangene van Azkaban, omdat ik ze alle 7 wil gaan lezen.
Kleutertijd
Ik ben thuis bijna nooit voorgelezen, misschien twee of drie boeken, en op de kleuterschool ook niet veel, ik hield er liever van om zelf boeken als Harry Potter of Donald Duck te lezen
Door mijn moeder en de kleuterjuf werd ik soms voorgelezen, de mannen houden er denk ik niet zo van.
Ik werd voorgelezen uit een reis rond de wereld in 80 dagen, maar voor de rest weet ik niet meer wat nog meer.
Donald Duck was mijn favoriet, en altijd blijft het grappig.
Veel, ik wilde altijd naar 'fairly odd parents' kijken omdat ik het heel grappig en leuk vond
Fairly odd parends vond ik het leukst omdat het heel leuk was, ik hou van magie
Ik kijk er nog heel veel naar, het komt vaak tv, en het blijft leuk voor mij.
Jezus is de goede herder. Jezus, hij is overal. Jezus is de goede herder, breng mij veilig naar de stal.
Vanaf groep 3:
Aapjes in de val vond ik heel leuk om te lezen
De stripboeken die ik las waren van Donald duck
In groep 3 weet ik niet wat er werd voorgelezen en volgens mij werd er toen niet voorgelezen.
Wij hadden begrijpend lezen, het was heel saai, en ik snapte de meeste dingen al
Wij hadden geen bibliotheek en ik ging nooit naar de boekenhoek
Harry Potter lees ik wel duizend keer, voor de rest lees ik geen andere boeken
Ik lees er geen meer van school omdat ze best saai waren, maar ik vond ze ook weer geen nachtmerrie
Favorieten en andere ervaringen
Ik lees alleen nog maar Harry Potter-boeken, omdat ik magie heel leuk vind, de schrijfster heet J.K. Rowling. Het gaat over een jongen (Harry Potter) die zijn ouders verloren is door Heer Voldemort. Hij gaat naar een magische school voor hekserij en hocus-pocus, genaamd 'Zweinstein'. Daar leert hij hoe hij Heer Voldemort, de Heer van het duister, kan verslaan.
Hotel 13 is de leukste serie die ik ken, en Harry Potter vind ik na die halve minuut nog steeds leuk hoor (haha). De film weet je al, de serie gaat over drie kinderen die in de zomervakantie in hotel 13 komen werken, maar kamer 13 is er niet, ze gaan er dus naar op zoek en ontdekken dat het een lift is waarin een tijdmachine verborgen is, ze vinden van alles uit, en komen in het verleden. Het lijkt dus veel op de boeken.
J.K. Rowling, is de beste schrijver ooit. Haar boeken gaan ook nog steeds over Harry potter.
Daniel Radcliffe vind ik de beste acteur, omdat hij zo goed kan spelen dat ik gewoon denk dat ik ook in het verhaal zit.
Meestal lees ik fictie, omdat ik het gewoon leuk vind om ze te lezen.
Ik lees bijna nooit gedichten, dus ik ken er maar één: roosjes zijn rood, viooltjes zijn blauw, de tijd is gekomen, ik hou van jou
Ik luiser vaak naar de muziek, maar ik luister ook vaak naar de stem. Ik luisterde dus diamonds (nu niet meer). Ik ken de tekst nog wel: Shine bright like a diamond. Find light in a beautiful sea, i choose to be happy. You and i, you and i, we're like diamonds in the sky. Het gaat over een vrouw die zichzelf en de ander zo mooi vindt als diamanten in de lucht.
Ik ga ook wel eens naar een toneelstuk. Bijvoorbeeld toen ik 10/11 jaar oud was, toen ging ik naar Wicked. Het was erg leuk.
Ik speelde zelf ook in een toneelstuk. Vermist heette die, en ik vond het heel leuk om te doen, maar ik vond het ook wel spannend, en aan het eind ook jammer.
Conclusies:
Ik denk dat ik mijn eigen smaak heb, en niemand anders het beïnvloed heeft
Ik lees nu veel begrijpender, want eerst dacht ik:'oké, leuk', en toen las ik verder. Dus nu weet ik waarover ik lees. En dat vind ik fijner.
Ik lees 7x een half uur dus 3 en een half uur per week.
Ik kijk 6x drie kwartier tv en dus 4 en een half uur per week.
(Snap ik niet echt) Ik vind Harry Potter nog steeds het leukst.
Nee, het is niet zo veel veranderd.
Harry Potter en de gevangene van Azkaban, omdat ik ze alle 7 wil gaan lezen.
donderdag 9 januari 2014
'Het mes' Nederlands
NEDERLANDS
Opdracht 1: het mes (vervolg van verhaal)
In zijn nieuwe schooltas was een kop koffie leeggegooid. Daarna, toen hij uit de les van Wiskunde kwam, viel hij languit op de grond, omdat een pester zijn been expres uitstak. Hij pakte zijn bril af, gooide hem een meter verder, en rende weg."help, ik kan niks zien",Riep Thomas. Even later zag hij een wazige gedaante. "Hallo, wie is daar"? Vroeg hij "Thomas, ben jij dat"? Zei de gedaante"Ja, ik ben het, maar ik kan niks zien, wie ben jij"? Zei Thomas.
"Ik ben het, Sandy". "Oh, gelukkig ben jij het en niet een van..... Hun". Zei Thomas, die zijn bril op had gedaan en Robert met de anderen op hem af zag komen." Oh, kijk eens wie we daar hebben: Thomas tweedehands, kijk maar uit, straks slooft hij uit bij zijn moeder en dan worden we allemaal gepakt". Zei Robert. " Ik heb geen moeder!!! Nu moet je stoppen want je gaat echt te ver". Zei Thomas. "Aah, dus je bent geen moederskindje, zoals we gedacht hadden". Robert liep op Thomas af en gaf hem een tik op zijn hand."Au"!!!!! Sandy zette iets op de grond en liep naar de jongens toe. "Kijk uit Thomas, hij heeft zout"..... Maar ze was te laat. Robert goot een potje zout op Thomas' hand. "Dat krijg je ervan als je zit te slijmen bij mensen"!!! "Au, au, auuuuuu". Thomas' gezicht trok weg van de pijn en hij viel op de grond. Alles werd wit, maar hij hoorde ze wel lachen en praten. "Hahaha, hier is mìjn mes"! "Neeeeee"! Riep Sandy, maar weer was ze te laat. Robert liet zijn mes vallen boven het been van Thomas, en gooide heel veel zout over het been. "Dat zal je leren om te slijmen bij de conrector". "Nu is het genoeg"! Riep Sandy. Ze wilde Robert aanvallen, maar er kwam al iemand aan. "Hè wat is hier aan de hand"? Het was de rector. "Sandy wilde me aanvallen meneer". Zei Robert."Ha, nu ben je erbij Robert". Zei Sandy. "Twee bewijzen, èèn: Thomas ligt op de grond en er ligt zout over, de zout die Robert in zijn hand heeft"." En twee:" wilt u daar even in de hoek naar een camera zoeken"? "Deze bedoel je......... Aha! Robert van den Bosch, kom jij maar even mee naar
de telefoon, jij gaat mooi aan je ouders vertellen dat jij van school gaat, en waarom"!!!! Ze liepen
weg door de gang, en Sandy belde snel 112. 'Kun je ... Mijn moeder... Be..llen?' Zei Thomas zacht. Sandy deed wat hij vroeg. Vijf minuten later kwamen de ambulance en de moeder van Thomas aan. Ze gingen met Thomas naar het ziekenhuis. Maar Sandy ging naar huis fietsen. Ze wilde niet dat ze zag hoe Thomas pijn leed. Een dag later ging de telefoon. Sandy nam op en hoorde de moeder van Thomas, en ze zei:' Hallo? Met Sandy.' ' Hallo, met de moeder van Thomas, Thomas wilde je spreken, hier komt hij.' 'Oké, bedankt.' Ze hoorde Thomas weer normaal praten, en hij zei:' Hoi Sandy, bedankt voor alles van gister. Met mij gaat het weer prima. Alleen nog twee weken in het gips en op krukken lopen. Ik heb de rector gesproken, en Robert zelf ook. De rector zei dat Robert naar een speciale school gegaan is en dat ik geen last meer zou krijgen van hem. En.... Robert zei met moeite 'sorry' en hij hing weer op, haha watje.' Ze lachten allebei. 'Sandy?' 'Ja?' 'Ik wilde je wat vragen.' ' zeg maar.' 'Nou, ik vind je leuk en ik wilde vragen of jij mij ook leuk vindt en of we misschien komende vrijdagavond kunnen eten in een restaurant.' Sandy bloosde en zei:' ik vind jou ook leuk en ja, graag.' Sandy hoorde dat Thomas blij was. En zij was ook blij.
The end
Opdracht 1: het mes (vervolg van verhaal)
In zijn nieuwe schooltas was een kop koffie leeggegooid. Daarna, toen hij uit de les van Wiskunde kwam, viel hij languit op de grond, omdat een pester zijn been expres uitstak. Hij pakte zijn bril af, gooide hem een meter verder, en rende weg."help, ik kan niks zien",Riep Thomas. Even later zag hij een wazige gedaante. "Hallo, wie is daar"? Vroeg hij "Thomas, ben jij dat"? Zei de gedaante"Ja, ik ben het, maar ik kan niks zien, wie ben jij"? Zei Thomas.
"Ik ben het, Sandy". "Oh, gelukkig ben jij het en niet een van..... Hun". Zei Thomas, die zijn bril op had gedaan en Robert met de anderen op hem af zag komen." Oh, kijk eens wie we daar hebben: Thomas tweedehands, kijk maar uit, straks slooft hij uit bij zijn moeder en dan worden we allemaal gepakt". Zei Robert. " Ik heb geen moeder!!! Nu moet je stoppen want je gaat echt te ver". Zei Thomas. "Aah, dus je bent geen moederskindje, zoals we gedacht hadden". Robert liep op Thomas af en gaf hem een tik op zijn hand."Au"!!!!! Sandy zette iets op de grond en liep naar de jongens toe. "Kijk uit Thomas, hij heeft zout"..... Maar ze was te laat. Robert goot een potje zout op Thomas' hand. "Dat krijg je ervan als je zit te slijmen bij mensen"!!! "Au, au, auuuuuu". Thomas' gezicht trok weg van de pijn en hij viel op de grond. Alles werd wit, maar hij hoorde ze wel lachen en praten. "Hahaha, hier is mìjn mes"! "Neeeeee"! Riep Sandy, maar weer was ze te laat. Robert liet zijn mes vallen boven het been van Thomas, en gooide heel veel zout over het been. "Dat zal je leren om te slijmen bij de conrector". "Nu is het genoeg"! Riep Sandy. Ze wilde Robert aanvallen, maar er kwam al iemand aan. "Hè wat is hier aan de hand"? Het was de rector. "Sandy wilde me aanvallen meneer". Zei Robert."Ha, nu ben je erbij Robert". Zei Sandy. "Twee bewijzen, èèn: Thomas ligt op de grond en er ligt zout over, de zout die Robert in zijn hand heeft"." En twee:" wilt u daar even in de hoek naar een camera zoeken"? "Deze bedoel je......... Aha! Robert van den Bosch, kom jij maar even mee naar
de telefoon, jij gaat mooi aan je ouders vertellen dat jij van school gaat, en waarom"!!!! Ze liepen
weg door de gang, en Sandy belde snel 112. 'Kun je ... Mijn moeder... Be..llen?' Zei Thomas zacht. Sandy deed wat hij vroeg. Vijf minuten later kwamen de ambulance en de moeder van Thomas aan. Ze gingen met Thomas naar het ziekenhuis. Maar Sandy ging naar huis fietsen. Ze wilde niet dat ze zag hoe Thomas pijn leed. Een dag later ging de telefoon. Sandy nam op en hoorde de moeder van Thomas, en ze zei:' Hallo? Met Sandy.' ' Hallo, met de moeder van Thomas, Thomas wilde je spreken, hier komt hij.' 'Oké, bedankt.' Ze hoorde Thomas weer normaal praten, en hij zei:' Hoi Sandy, bedankt voor alles van gister. Met mij gaat het weer prima. Alleen nog twee weken in het gips en op krukken lopen. Ik heb de rector gesproken, en Robert zelf ook. De rector zei dat Robert naar een speciale school gegaan is en dat ik geen last meer zou krijgen van hem. En.... Robert zei met moeite 'sorry' en hij hing weer op, haha watje.' Ze lachten allebei. 'Sandy?' 'Ja?' 'Ik wilde je wat vragen.' ' zeg maar.' 'Nou, ik vind je leuk en ik wilde vragen of jij mij ook leuk vindt en of we misschien komende vrijdagavond kunnen eten in een restaurant.' Sandy bloosde en zei:' ik vind jou ook leuk en ja, graag.' Sandy hoorde dat Thomas blij was. En zij was ook blij.
The end
Abonneren op:
Posts (Atom)